Frequently Asked Questions

Wie moet je aanspreken:

• Welke vragen horen thuis bij de consulent van SagEnn?
  Primair kun je terecht bij Sagenn voor alle vragen die gericht zijn op het vinden van werk en het uitvoeren van het traject waarlangs dit vinden van werk plaatsvindt.
  Omdat randvoorwaarden als schulden, betaling uitkering, kinderopvang een relatie hebben met het kunnen werken, ondersteunt Sagenn waar mogelijk in bemiddeling en het contact maken met relevante instellingen om zaken te regelen.
• Bij SagEnn zijn veel medewerkers weggegaan. Stel je consulent gaat weg. Op welke termijn krijg je dan een ander en wie regelt dat? Wie is zolang je aanspreekpunt?
  Beleid is dat je binnen 2 weken na vertrek te horen krijgt wie je nieuwe consulent is. Dit wordt aangegeven door je nieuwe consulent en geregeld door de unitmanager. Tussentijds kun je te allen tijden andere consulenten (via spreekuur) en de unitmanager aanspreken.
• Welke vragen moeten naar de casemanager van de Dienst Inwonerszaken?
  De dienst Inwonerszaken (IZ) behandelt alles wat betrekking heeft op het inkomen (de uitkering); de toeslagen (huur, zorg e.d.); over water, licht e.d.; over veranderingen in de relatie (gaan samenwonen e.d.), alles wat met het algemeen welzijn te maken heeft. Daarnaast volgt de casemanager van IZ de voortgang in het traject: loopt het? is er voldoende aandacht voor de klant? komt iedereen de afspraken na? levert het voldoende op?

Sancties:

• Voor welke 'overtredingen' kun je een strafkorting krijgen?
• Wat is de maximale strafkorting die je opgelegd kunt krijgen?
• Kun je een strafkorting opgelegd krijgen die elke maand herhaald wordt, zo ja, wat moet je dan misdaan hebben? Is daar een protocol voor? Krijg je automatisch een schriftelijke aankondiging van zo'n maatregel?
  Bovenstaande drie punten worden gezamenlijk beantwoord.
  In het kader van de uitvoering van de WWB in Arnhem wordt niet gesproken over strafkortingen maar over maatregelen. Een maatregel is een tijdelijke gedeeltelijke weigering van de bijstand in verband met maatregelwaardig gedrag. Hiervan is sprake bij schending van aan de bijstand verbonden verplichtingen. Het maatregelbeleid is met andere woorden gekoppeld aan het verplichtingenbeleid. Bestaat de verplichting niet, dan kan ook van een maatregel geen sprake zijn. Dit is alleen anders indien het gedrag van betrokkene - ondanks dat er niet van een duidelijke verplichting sprake is - dusdanig is dat moet worden gesproken van ofwel een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid, ofwel een ernstige misdraging.
  Voor de bepaling van de duur en hoogte van de maatregel is de in eerste plaats de aard van de verplichting die geschonden is van belang. Daarnaast dient de maatregel te worden afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de gedraging betrokkene valt te verwijten en de omstandigheden waarin hij verkeert. Dit kan betekenen dat een standaard maatregel wordt verlaagd of verhoogd. Een maatregel kan voor onbepaalde duur worden opgelegd. Dit is het geval wanneer de maatregelwaardige gedraging voortduurt en kan worden hersteld door betrokkene. Hersteld betrokkene vervolgens zijn gedrag dan kan de maatregel worden beëindigd. Wanneer betrokkene binnen twaalf maanden nadat een maatregel is opgelegd zich weer schuldig maakt aan maatregelwaardig gedrag van gelijke of zwaardere orde wordt gesproken van recidive. In dat geval wordt de duur van maatregel standaard met een maand verlengd.
  Omdat een maatregel een sanctiemiddel is waarvan de hoogte in aanmerkelijke mate afhankelijk is van de individuele omstandigheden, is zorgvuldigheid vereist. Dit houdt in dat de bijstandsgerechtigde voordat het besluit wordt genomen gehoord moet worden inzake het waarom van zijn maatregelwaardig gedrag. Het besluit wordt vervolgens schriftelijk aan betrokkene bekendgemaakt.
• Als je in de ogen van je consulent of werkbegeleider (noot: van het reïntegratiebedrijf) een fout maakt, is hij of zij dan verplicht om je te waarschuwen dat je een strafkorting riskeert? Krijg je nog een kans om de fout te herstellen?
  Het maken van 'fouten' dient juridisch gekwalificeerd te worden als het niet (volledig) nakomen van verplichtingen. De consequenties hiervan zijn hierboven reeds beschreven. In het algemeen is betrokkene op de hoogte van de geldende verplichtingen en wat dit in concreto betekent; ondermeer door dat de casemanager betrokkene hierop wijst. Op het moment dat in redelijkheid niet duidelijk is welke consequenties aan heel specifiek gedrag verbonden zijn, zal er sprake moeten zijn van verduidelijking of precisering van verplichtingen.
  Reïntegratiebedrijven wijzen hun cliënten er op dat dat zij als opdrachtnemer verplicht zijn de gemeente te informeren over gedrag dat niet past in de afspraken over het reïntegratietraject of waardoor de voortgang van dat traject in gevaar komt. Zij zullen de cliënt ook informeren in geval er een melding wordt gedaan aan de casemanager. Reïntegratiebedrijven kunnen cliënten er daarnaast op wijzen dat hun gedrag mogelijk gevolgen kan hebben voor hun uitkering. Ze zijn daar niet toe verplicht. Die taak behoort tot de verantwoordelijkheid van de gemeente. Of (en welke) maatregelen worden toegepast is eveneens aan de gemeente ter afweging.
• Kun je weigeren op een vacature te solliciteren?
• Hoe vaak kun je weigeren voor je een strafkorting riskeert?
  Bovenstaande twee vragen worden tezamen beantwoord. Niet of onvoldoende solliciteren en het niet aanvaarden van een baan zijn maatregelwaardige gedragingen waarvoor een maatregel (respectievelijk 1 maand 20% (onbeperkte duur: zie antwoord hierboven) en 2 maanden 50%) kan worden opgelegd. Hierbij is het begrip algemeen geaccepteerde arbeid van belang. Feitelijk houdt dit in dat alle arbeid die maatschappelijk is aanvaard, geaccepteerd moet worden en dat daarop moet worden gesolliciteerd. Bij de maatregelweging zal aandacht zijn voor de persoonlijke omstandigheden, de gezinssituatie, fysieke en geestelijke beperkingen van betrokkene. Opleidingsniveau of beroepsverleden speelt geen rol.
• Hoe vaak kun je weigeren voor je een 'joboffer' krijgt?
  Een 'joboffer' is een aanbod van algemeen geacccepteerde arbeid.De term: algemeen geaccepteerde arbeid als uitgangspunt nemend, mag een joboffer nooit geweigerd worden. De klant krijgt dan namelijk een aanbod dat niet boven zijn of haar vermogens uitgaat. Met andere woorden: de klant kan de baan zowel lichamelijk als geestelijk aan.
  Vooraf zijn zaken goed doorgesproken met de klant. In eerste instantie zal er door het RIB uiteraard ook naar banen gezocht worden die dicht bij de wens van de klant liggen. Na verloop van (korte) tijd gaat het RIB echter heel breed zoeken naar alle banen die de klant naar vemogen aankan. De klant kan eigenlijk geen enkel aanbod van algemeen geaccepteerde arbeid dat niet boven zijn of haar vermogen ligt, weigeren.
  Voorbeeld: als een klant graag in de administratie zou willen werken, maar daar onvoldoende vaardigheden in heeft, óf er zijn op dat moment onvoldoende banen in die richting beschikbaar, dan zal de klant niet bemiddeld kunnen worden in de administratie. Er wordt dan naar alternatieven gezocht. De klant zal aangeven in welke branchehij het liefst heeft dat er gezocht gaat worden, maar zal zich zeer coöperatief moeten opstellen voor alle alternatieven. Daaronder valt ook "minder leuk" werk, werk in een totaal andere branche of functie, werk onder je niveau, parttime of tijdelijk werk. En als dan eenmaal een baan is gevonden die de lichamelijke of geeestelijke vemogens van de klant niet te boven gaat, kan deze niet geweigerd worden en zal de klant in de sollicitatieprocedure zich coöperatief moeten opstellen. In geval de klant zich niet coöperatief opstelt, kan een maatregeloverweging het gevolg zijn. Voor dit aspect wordt verwezen naar de vragen en antwoorden onder het kopje 'sancties'. Bovendien moet er nog eens op gewezen worden dat de klant ook een heel grote eigen verantwoordelijkheid heeft om betaald werk te zoeken. Ook een passieve houding bij het zoeken naar algemeen geaccepteerd werk kan aanleiding zijn tot het opleggen van een maatregel.
• Zijn er ook andere redenen waardoor je een joboffer kunt krijgen?
  Nee, een joboffer krijg je altijd, tenzij je zelf al bezig bent met een sollicitatietraject. Het is immers de bedoeling dat een klant van Inwonerszaken zo snel mogelijk aan het werk gaat. Het advies aan onze klanten is dan ook: zorg dat je zelf zo snel mogelijk een baan vindt, dat is altijd beter.

Vakantieregeling:

• Hoe zit het precies met vakanties? Er is veel onduidelijkheid over vakanties. Stel je wilt twee maanden naar het buitenland maar er zijn maar zes weken toegestaan. Kun je dan toch gaan en twee weken van je uitkering laten inhouden, of loop je dan het risico helemaal uit de WWB gezet te worden?
  Bij de beantoording van deze vraag spelen twee belangrijke beginselen van de WWB een rol. Dit is enerzijds het territorialiteitsbeginsel, anderzijds het domiciliebeginsel.
  Het territorialiteitsbeginsel houdt in dat er alleen recht op bijstand bestaat op het moment dat betrokkene in Nederland verblijft. Het is wel toegestaan om gedurende 4 weken per jaar in het buitenland te verblijven, zonder dat het recht op bijstand wordt aangetast. In opvolgende jaren mogen deze periodes van 4 niet op elkaar aansluiten. Bij overschrijding van deze periode, bestaat er geen recht op bijstand ongeacht de oorzaak van de overschrijding. De termijn die betrokkene te lang is weggebleven komt voor "eigen rekening". Een te late terugkomst naar Nederland kan ook reden zijn een maatregel op te leggen, omdat daarmee bijvoorbeeld de verdere arbeidstoeleiding (bijvoorbeeld voldoende solliciteren, deelnemen aan trajecten) kan hebben belemmerd. Indien betrokkene niet terugkeert, wordt de datum van beëindiging van de uitkering gesteld op de datum van het vertrek naar het buitenland.
  Wanneer betrokkene op vakantie gaat in Nederland geldt in wezen het bovenstaande onverkort. Hierbij komt dan wel het domiciliebeginsel om de hoek kijken. Dit beginsel houdt in dat er recht op bijstand bestaat jegens het college van de gemeente waar betrokkene zijn woonplaats heeft. Wanneer een persoon gedurende een langere periode of regelmatig ergens anders in Nederland verblijft, komt eerder de vraag naar voren of betrokkene nog wel zijn woonplaats in Arnhem heeft. Ook dient bezien te worden of er sprake is van het volledig nakomen van de arbeidsverplichtingen.

Ziekte en ongevallen:

• Er is veel onduidelijkheid over de arbo-arts. Moet je als je ziek bent eerst naar je huisarts en kan hij dan contact opnemen met de arbo-arts? Dat zal je je huisarts toch moeten kunnen vertellen wie de arbo-arts is en hoe je die kunt bereiken. Wie is de arbo-arts?
  Sagenn, noch de gemeente Arnhem maakt gebruik van een arbo-arts. Wel heeft de gemeente Arnhem een contract gesloten met een organisatie die in opdracht van de casemanager of het reïntegratiebedrijf een verzuimcontrole bij de klant thuis kan uitvoeren. Deze controle wordt uitgevoerd door een lekencontroleur die bij de klant informeert naar de aard en duur van het verzuim en welke acties door klant zijn ondernomen om het herstel te bespoedigen.
  Met deze verzuimcontrole willen de gemeente en de reïntegratiebedrijven oneigenlijk verzuim tegengaan. De gemeente en Sagenn worden geïnformeerd over de bevindingen van de verzuimcontroleur. Indien er sprake is van onrechtmatig verzuim kan de casemanager een maatregel (sanctie) overwegen.
  De klanten zijn door IZ en Sagenn geïnformeerd over de spelregels die van toepassing zijn bij verzuim (zie bijlage!). IZ heeft aan de klanten de "Spelregels verzuim" uitgereikt. Ook Sagenn heeft de klanten schriftelijk geïnformeerd over de verzuim- en verlofregels van hun organisatie. Indien er sprake is van langdurige medische belemmeringen kan Sagenn of de casemanager een medisch - en of belastbaarheidsonderzoek aanvragen bij 2 speciaal hiervoor gecontracteerde bedrijven. Dit onderzoek moet vaststellen of en zo ja in welke mate klant belast kan worden met arbeid.
• Stel je valt van de trap in het gebouw van SagEnn, wie is dan verantwoordelijk? Wat moet je doen?
  Sagenn is verzekerd voor ongevallen van kandidaten in het gebouw. Sagenn en de deelnemer aan het traject zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor een veilige werkplek en veilig handelen.
• Als je naar je huisarts gaat en je krijgt op dat moment controle van SagEnn, riskeer je dan een strafkorting?
  Nee, absoluut niet. Het is wel de bedoeling dat je kunt aantonen dat je bij de huisarts was. Zie voor de regels en afspraken: het antwoord bij de eerste vraag over ziekte en ongevallen.
• Mogen SagEnn-medewerkers zelf een controle uitvoeren?
  Zeker, een medewerker van Sagenn mag op huisbezoek gaan.
• Als je een chronische aandoening hebt, kun je dan bijvoorbeeld een aangepaste stoel krijgen? Hoe moet je dat aanpakken?
  Via de wet REA. In dit geval zal SagEnn in de vorm van de opdrachtgever het e.e.a. moeten regelen.

Einddatum traject

• Als je in een traject zit, heeft dat traject een einddatum. Op welke termijn moet je te horen krijgen of het verlengd wordt of niet? Wie heeft de taak om je daarover in te lichten en wat kun je doen als vragen daarover niet beantwoord worden?
  Als het goed is, wordt een voorstel tot verlenging op de eerste plaats besproken tussen cliënt en reïntegratiebedrijf (RIB). Het RIB verwerkt het advies in de laatste rapportage en stuurt dat met handtekeningen van RIB en cliënt naar de casemanager. Deze laatste beslist. De casemanager reageert binnen 10 werkdagen. Het RIB informeert vervolgens de cliënt. Als een beslissing in de ogen van de cliënt verkeerd uitpakt, kan hij of zij contact opnemen met de casemanager. Als de casemanager niet reageert op vragen, kan een klacht worden ingediend. Ook Sagenn kent een klachtenprocedure. RIB's stellen alleen verlenging voor als ze er van overtuigd zijn dat ze de kandidaat binnen die periode aan een baan kunnen helpen.
• Stel je bent het niet eens met een verlenging, bijvoorbeeld omdat je nauwelijks begeleid bent bij het zoeken naar werk, het maken van sollicitatiebrieven, of omdat je een tijd geen consulent hebt gehad. Kun je dan bezwaar maken tegen zo'n verlenging? Op welke termijn moet dat dan en bij wie kun je dat indienen? Welke redenen zijn doorslaggevend?
  In een dergelijk geval gaat de cliënt niet akkoord met het voorstel van het RIB. De casemanager kan het traject met het RIB nog niet afsluiten voordat de zaak tussen alle partijen uitgesproken is. Onderdeel van de procedure is vanzelfsprekend een gesprek tussen cliënt en casemanager. Uiteindelijk beslist de casemanager op inhoudelijke gronden. Als de cliënt het oneens is met de beslissing, kan hij / zij bezwaar aantekenen volgens de geldende procedures. De casemanager zal de cliënt daar altijd over informeren.
• Je tijd in de werkfabriek zou maximaal een half jaar zijn. Is dat echt zo of bestaat er een kans dat je daar moet blijven zolang je geen regulier werk hebt?
  Werken met behoud van uitkering is terecht door de overheid aan banden gelegd. De staatssecretaris adviseert een maximale termijn van een half jaar. De gemeente Arnhem hanteert de regel dat werken met behoud van uitkering altijd eerst voor een periode van maximaal 3 maanden wordt toegestaan. Die periode kan ten hoogste éénmaal met maximaal 3 maanden worden verlengd, op basis van goede argumentatie. Sagenn zal een voorstel tot verlenging overigens alleen doen wanneer er een goede kans bestaat dat de cliënt dan alsnog kan uitstromen naar regulier werk.

Waarom ik?

• Waarom ik? Van de zevenduizend bijstandsgerechtigden in Arnhem is er maar een klein deel naar de werkfabriek van SagEnn gestuurd. De meesten vinden het niet eerlijk dat zij naar de werkfabriek moeten terwijl de buurman of een vriend de dans ontspringt. Hoe is de selectie gemaakt? En waarom zo?
  Met kwalificaties als: "de dans ontspringen" wordt wel een heel negatieve uitleg gegeven van de reïntegratie. Al jaren is er een groot maatschappelijk draagvlak voor een actieve benadering van uitkeringsgerechtigden. In plaats van hen met een uitkering "in de kou te laten staan", moet er juist veel aandacht zijn voor een verbetering van het uitzicht op een zelfstandig bestaan. De gemeente gaat daarom actief aan de slag met haar uitkeringsgerechtigden met als doel zoveel mogelijk mensen te helpen bij het verwerven van een eigen inkomen, waardoor ze niet langer meer afhankelijk hoeven zijn van een uitkering.
  Betaalde arbeid is de meest aangewezen manier om zelfstandig in het levensonderhoud te voorzien. Daarom hebben uitkeringsinstanties ook de wettelijke plicht om hun cliënten zoveel mogelijk te helpen bij het vinden van betaald werk. Dat gebeurt onder meer door het aanbieden van reïntegratietrajecten als "Werkwijzer" van Sagenn. Met de komst van de nieuwe Wet Werk en Bijstand (WWB) is de gemeentelijke taak in de reïntegratie van werkzoekenden nog eens extra door alle verantwoordelijken benadrukt.
  Helaas is geen enkele gemeente in staat om alle bijstandsgerechtigden aan een zelfstandig inkomen (via werk) te helpen. Er moeten dus keuzes worden gemaakt en prioriteiten worden gesteld. Daarbij staan de geschatte kansen die iemand nog heeft op de arbeidsmarkt centraal. De mensen die voor een reïntegratietraject in aanmerking komen, behoren in deze visie dus eerder tot de bevoorrechten dan tot degenen die de pineut zijn.
• Waarom zijn er mensen in de werkfabriek die 32 uur per week moeten werken terwijl de meesten 20 uur werken?
  Omdat dat onderdeel is van hun individuele reïntegratieplan. Dat zijn individuele afspraken die de cliënt met Sagenn en de gemeente heeft gemaakt. In zulke gevallen zal van een inzet van 32 uur meer worden verwacht dan van 20 uur.

Reglementen:

• Waarom worden de deelnemers verplicht om de reglementen te tekenen? Wat betekent de handtekening? Dat je het boekje ontvangen hebt of dat je het eens bent met inhoud?
  Het reglement wordt getekend voor ontvangst en begrepen. Zoals gebruikelijk in veel bedrijven zijn er regels waar de kandidaat zich tijdens zijn of haar verblijf op de werklocatie aan moet houden. Je hoeft het inhoudelijk met regels niet eens te zijn maar je dient er wel naar te handelen zolang je in die omgeving bent.
• Als je het pand betreedt stem je automatisch in met het reglement. Dat staat in het boekje. Waarom moet je dan nog tekenen?
  Omdat dit nog niet betekent dat kandidaat op de hoogte is gesteld van de inhoud van het reglement en wij te allen tijden willen borgen dat kandidaten het reglement gekregen hebben en op de hoogte zijn van de inhoud.
• De tussenrapportages moeten ook getekend worden. Hoeveel tijd heb je om dat te doen en kun je vragen om de inhoud te veranderen als je het daar niet mee eens bent?
  In principe heb je als kandidaat 1 week de tijd om een tussentijdse rapportage te lezen en daar op te reageren.
  Je kunt vragen om de inhoud te wijzigen. Als de consulent hier mee instemt, wordt de inhoud aangepast. Indien de consulent inhoudelijk bij zijn of haar mening blijft, zal een aanpassing niet plaatsvinden. Wel kun je dan als kandidaat vragen om je eigen visie in de rapportage op te laten nemen zodat de casemanager hier kennis van kan nemen

Bemiddeling:

• Hoeveel bonus krijgt SagEnn als je een baan accepteert? Moet dat dan een fulltime baan zijn voor vast, of zijn er ook bonussen voor een tijdelijke bemiddeling?
  Sagenn krijgt geen bonussen. De gemeente heeft met alle RIB's een prestatiecontract waarin staat dat zij alleen volledig uitbetaald worden als zij de door hen zelf opgegeven prestatie realiseren. Als zij minder mensen bemiddelen, krijgen ze naar rato ook minder betaald. Bij een plaatsing die meetelt voor het prestatiecontract dient het tenminste te gaan om werk van 20 uur per week of meer, met een arbeidsovereenkomst voor minimaal een half jaar en waarvan de proeftijd succesvol is doorstaan.
  Voor mensen met een beperkte belastbaarheid (in de regel vastgesteld via een REA-toets) geldt het aantal uren dat ze nog in staat zijn te werken, wat minder kan zijn dan 20 uur per week.
  Zowel de gemeente als Sagenn huldigen het standpunt dat tijdelijk of parttime werk altijd nog beter is dan helemaal geen werk, ook al loopt het Sagenn in dat geval een deel van de financiering mis. In die gevallen blijft het RIB overigens wel doorbemiddelen.
• Hoe zit het met stageplaatsen en proefperiodes? Stel, je kunt ergens stage lopen met het vooruitzicht op een dienstverband. Hoe lang mag je wettelijk stage lopen en dus werken met behoud van uitkering en zonder salaris?
  De gemeente Arnhem hanteert voor stages dezelfde limieten als voor andere vormen van werken met behoud van uitkering, dus: in principe drie maanden, met de mogelijkheid tot één verlenging van maximaal nog eens drie maanden.
• Hoe voorkom je dat zo'n bedrijf je op straat zet en de volgende 'stagiaire' aanneemt, om goedkoop uit te zijn? Wat kun je daar tegen doen?
  De vinger aan de pols houden. Als blijkt dat dergelijke praktijken door een bedrijf worden gebezigd, mogen er geen Arnhemse bijstandscliënten meer stage lopen.
• Wat is precies het verschil tussen stage en proeftijd?
  Het begrip 'proeftijd' hoort bij een reguliere arbeidsovereenkomst. In Nederland is de wettelijke proeftijd voor contracten van bepaalde tijd maximaal 1 maand. Voor contracten van onbepaalde tijd geldt een proeftijd van maximaal 2 maanden. Binnen de proeftijd kunnen werkgever en werknemer nog van elkaar af zonder formele ontslagprocedures.
  Een stage is een constructie waarbij iemand tijdelijk zonder loon bij een bedrijf mag werken om het vak in de praktijk te leren. Stages horen als vast onderdeel bij veel opleidingen, maar ook de gemeente wil mensen graag deze mogelijkheid bieden. Een stage kan voor de werkgever eveneens heel nuttig zijn, omdat hij dan meer dan één of twee maanden de tijd heeft om de (kandidaat) werknemer te leren kennen. In dat kader passen ook de zogenoemde 'proefplaatsingen' waarbij de gemeente aan de werkgever en de werkzoekende de mogelijkheid biedt om een korte tijd via werken met behoud van uitkering met elkaar kennis te maken. De intentie van de werkgever dient dan echter wel te zijn dat de werknemer daarna een regulier dienstverband krijgt met loon in plaats van uitkering. Bijstandscliënten van de gemeente Arnhem dienen bij een stage of proefplaatsing een stageovereenkomst te krijgen. Arnhem heeft daar een standaard contract voor gemaakt dat werkgevers verplicht zijn te hanteren. In dat contract wordt geregeld dat het duidelijk moet gaan om het opdoen van werkervaring en dat er dus voldoende ruimte dient te zijn voor begeleiding.
  In een stageovereenkomst is ook geregeld dat het bedrijf er voor zorgt dat de stagiair(e) adequaat verzekerd is.
• Mag SagEnn deelnemers detacheren en zo ja onder welke voorwaarden?
  Ja, dat mag op voorwaarde dat de detachering bedoeld is als bijdrage aan het behalen van de reïntegratiedoelstelling van die specifieke cliënt / werknemer. Uiteraard dient Sagenn de cliënt dan zelf in loondienst te nemen en vervolgens te detacheren bij een andere werkgever. Sagenn, maar ook de andere RIB's, uitzendorganisaties of individuele werkgevers, kunnen voor dat doel een beroep doen op de Arnhemse 'Individuele Plaatsingsregeling' (IP); een loonkostensubsidie waardoor de kosten van een werknemer gedurende een vooraf overeengekomen periode aanzienlijk worden gereduceerd.
  Daarnaast is het in beginsel ook mogelijk dat een RIB (analoog aan de praktijk van de sociale werkplaatsen) een vergoeding vraagt aan een werkgever in geval van een proefplaatsing met behoud van uitkering. Daartoe wil de gemeente echter eerst nog duidelijke kaders bepalen en transparante afspraken maken met de RIB's. Om die reden is aan Sagenn gevraagd dergelijke constructies vooralsnog niet (meer) toe te passen totdat de regels contractueel zijn vastgelegd.
• Sommige deelnemers worden vaak benaderd met parttime-vacatures en anderen nooit. Waar ligt dat aan? Wat kun je eraan doen
  Als de arbeidsverplichting 100% is, is het ook de bedoeling dat er zoveel mogelijk naar een full-time baan gezocht wordt. Echter, vanuit het principe dat de klant zoveel mogelijk zelfstandig in het eigen levensonderhoud moet voorzien, is ook parttime werk een optie. Je verdient dan al vast een deel van je inkomen zelf en doet bovendien de nodige werkervaring op. Het is wel de bedoeling dat alle partijen zich blijven inspannen om het aantal uren uit te breiden, hetzij in dezelfde baan, hetzij door er nog ander werk naast te gaan doen. Uitgangspunt is en blijft: zo min mogelijk afhankelijk zijn van een uitkering.
  Soms wordt er in overleg met de klant gekozen voor een parttime-vacature als opstap naar meer. Dat kan onderdeel van het reïntegratietraject zijn. Soms is de klant om persoonlijke redenen slechts voor een bepaald percentage arbeidsplichtig.